uświęcony tradycją or zwyczajem

См. также в других словарях:

• uświęcony — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} utrwalony, ustalony przez coś; uznany, ogólnie przyjęty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwyczaj uświęcony tradycją. Wyrażenie uświęcone zwyczajem. Uświęcona formuła. Uświęcone autorytety. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zwyczaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów 1. «powszechnie przyjęty, najczęściej uświęcony tradycją sposób postępowania w pewnych okolicznościach, charakterystyczny dla pewnego środowiska, terenu, okresu itp.; obyczaj» Dawny, odwieczny, staropolski zwyczaj. Stary …   Słownik języka polskiego

• sakramentalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w chrześcijaństwie: związany z sakramentem odnoszący się do sakramentu; mający moc sakramentu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sakramentalny znak. Sakramentalna… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień